رایجترین خرابیهای آببندهای مکانیکی عمدتاً بر نشتی، سایش غیرعادی و نقص عملکرد متمرکز است که علل و ویژگیهای مشخصی دارند:
1. نشتی (شایعترین خرابی)
- علائم اصلی: چکه کردن یا نشت مداوم در سطح آببند یا نشت از حلقههای آببند کمکی (اورینگها، ویرینگها).
- علل اصلی: آسیب به سطح آببند (خراش، ترک)، فشار نامناسب فنر (خیلی شل/سفت)، پیری آببند کمکی (سخت شدن، تغییر شکل) یا خروج از مرکز شفت.
2. سایش/فرسایش سطح آببند
- علائم اصلی: سطوح آببند خشن، مات یا شیاردار (حلقههای متحرک/ثابت)، که منجر به کاهش عملکرد آببندی میشود.
- علل اصلی: ذرات جامد در سیال (سایش ساینده)، روانکاری ناکافی (اصطکاک خشک) یا عدم تطابق سختی مواد (به عنوان مثال، گرافیت نرم جفت شده با مواد سخت پرداخت نشده).
3. خرابی فنر
- علائم اصلی: تغییر شکل فنر، شکستگی یا گیر کردن (عدم توانایی در ایجاد فشار محوری پایدار).
- علل اصلی: خوردگی (از سیالات خورنده)، خستگی (عملکرد طولانی مدت با سرعت بالا) یا مسدود شدن محفظه فنر توسط مواد خارجی.
4. آسیب به حلقه آببند کمکی
- علائم اصلی: ترک خوردن، تورم یا از دست دادن خاصیت ارتجاعی حلقه آببند.
- علل اصلی: ناسازگاری با سیال (به عنوان مثال، تورم لاستیک توسط روغن)، دمای بیش از حد (دمای بالا آببندها را سخت/نرم میکند) یا نصب نامناسب (پیچ خوردگی در هنگام مونتاژ).
5. لرزش/صدای غیرعادی
- علائم اصلی: صدای غیرعادی (جیر جیر، سایش) یا لرزش بیش از حد در آببند، همراه با سایش تسریع شده.
- علل اصلی: عدم همراستایی شفت، پرداخت سطح ضعیف سطح آببند یا تناسب شل بین حلقه متحرک و شفت.